Jul 6, 2013
ပုိးစုန္းၾကဴး
ေတာင္ပံကြန္႔ျမဴး၊ ပိုးစုန္းၾကဴး၊ အထူးတဆန္းပင္၊
အေရာင္တြဲ႔တြဲ႔၊ ထြန္းလင္းခဲ့၊ မီးရဲ့ပမာသြင္။
ပ်င္းရိလ်က္သာ၊ အိပ္ေနပါ၊ ေရာင္၀ါမေပၚလြင္။
ထိုနည္းတူစြာ၊ လူတို႔မွာ၊ ပမာႏႈိင္းဆင္ျခင္။
ကိုယ္ႏွင့္ဆိုင္ဘိ၊ အလုပ္ရွိ၊ လွ်ံၿငိဂုဏ္ေရာင္ထင္။
ကမာၻတိုက္ေဘာင္၊ အလုပ္ေရာင္၊ ထြန္းေျပာင္အျမဲပင္။
ပ်င္းပ်င္းရိရိ၊ အိပ္ေနဘိ၊ မရွိအလုပ္ခြင္။
ေမွးေတးမိွန္တိမ္၊ ေသးသိမ္သိမ္၊ အရွိန္ကင္းလိမ့္ပင္။
လူျဖစ္ပါခဲ့၊ အရွိန္မဲ့၊ တကယ့္ႏြားအသြင္။
အပ်င္းေရာဂါ၊ စြဲကပ္လာ၊ ျမန္စြာကုဖို႔ျပင္။
မကုစားပဲ၊ အပ်င္းစြဲ၊ ငမြဲငႏံုပင္။
( လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီး)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment